محل تبلیغات شما



بریلیم عنصری شیمیایی با عدد اتمی ۴ و نماد Be است. 

بریلیم یک عنصر نادر در جهان است که معمولاً به عنوان یک محصول از برخورد اتم‌های بزرگتر با پرتوهای کیهانی شناخته می‌شود.

در هسته ستارگان بریلیم وجود دارد که با تخلیه آن عناصر بزرگتری به وجود می‌آیند.

بریلیم عنصری دو ظرفیتی است که به‌طور طبیعی تنها در ترکیب با عناصر دیگر یافت می‌شود.

سنگ‌های قیمتی معروفی که بریلیم به همراه دارند عبارتند از: بریل (زمرد)(beryl)، کریزوبریل (chrysoberyl).

به عنوان یک عنصر آزاد، یک ف قلیایی خاکی، خاکستری، قوی، سبک و شکننده است.

به دلیل خواص مکانیکی و فیزیکی عجیب ف بریلیم، فرآیندهای تولید آن سخت و هزینه زیادی دارند.

ف بریلیم به دلیل دارا بودن خواصی از جمله جرم کمتر، دمای ذوب بیشتر، دمای جوش بیشتر، مدول الاستیک خیلی بالا و ضریب هدایتی گرمای بیشتر جز آلیاژهای سبک محسوب شده و در ساختارهای حساس و پیشرفته ای از جمله فضاپیما، زیردریایی، لنت ترمز هواپیما و تلسکوپ‌های پیشرفته کاربرد دارد.

 

 


* سيستم بينايي در بدو تولد يك سيستم تكامل نيافته است و تكامل آن در طول سال اول زندگي رخ مي دهد.

 

* سه ماه اول نوزادان معمولا قبل از هر چيز "حركت" را مي بينند. نوزاداني كه به موقع بدنيا آمده باشند بايد بتوانند تغييرات صورت مادر نظير خنده، اخم و. را در هفته اول بعد از تولد ببينند. در اين زمان درك رنگ هنوز كاملا تكامل نيافته.

 

*اگر در 3 ماهگي جسم را جلو چشم نوزاد بگيريد و آن را از يك سمت آهسته به سمت ديگر ببريد و نوزاد قادر به دنبال كردن آن با چشم نباشد بهتر است مورد معاينه قرار گيرد. البته در بعضي موارد تكامل بينايي ديرتر رخ مي دهد كه به آن تأخير در تكامل بينايي مي گويند.

 

*در مجموع بايد گفت كه 3 تا 4 ماه اول زندگي زمان بسيار مهمي از نظر تكامل بينايي است و توجه والدين و مراجعه به موقع به چشم پزشك نقش تعيين كننده اي در بينايي كودك خواهد داشت.

 

*بين 8 تا 12 ماهگي وقتي كودك روي مبل يا تخت و يا نزديك پله است بايد بسيار مواظب وي بود زيرا ديد كودك در اين مرحله هنوز فاقد درك عمق كافي است و در نتيجه پستي و بلندي ها را بخوبي درك نمي كند. به عبارت ديگر كودك در اين سن متوجه نيست كه لبه تخت در جايي تمام مي شود و زمين پايين تر از آن قرار گرفته است بنابراين احتمال سقوط كودك از تخت و پله وجود دارد.

 


 

سطح پر از چاله ماه نتیجه برخوردهای شدید اجرام آسمانی بین 4.1

 

تا 3.8 میلیارد سال پیش با سطح این کره است.

 

زخم‌های حاصل از این جنگ اکنون به صورت چاله‌های متعدد در

 

سطح این کره قابل مشاهده است.

 

اما این که چرا این چاله‌ها در طول این مدت دچار فرسایش زیادی

 

نشدند به دو دلیل است. اول این که کره ماه از نظر زمین شناسی فعال

 

 نیست، بنابراین زله‌ها، آتش‌فشان‌ها و تشکیل کوه‌ها روی این کره

 

به اندازه کره زمین موجب تخریب سطح آن نمی‌شود. دوم این که ماه

 

تقریبا فاقد جو است، بنابراین باد و بارانی در ماه شکل نمی‌گیرد.

 

همه این‌ها عدم فرسایش و تغییر شکل چاله‌های سطح کره ماه در

 

طول این سالیان دراز را توضیح می‌دهد.

 

 

See the source image

 


تبلیغات

محل تبلیغات شما

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها